Het is weer woensdag. Dat betekend dat het vandaag weer tijd was voor de ‘Cito Run’!

Elke woensdag ga ik met een aantal collega’s een rondje hardlopen tijdens de lunchpauze. Zo ook vandaag. De ene keer lopen we met z’n vijven, de andere keer, zoals vandaag, met z’n tweeën. Alles daartussen in kan ook.

Lekker de week in tweeën breken, een gezellig sfeer en gelijk de conditie op pijl houden. Wat wil je nou nog meer. Nou, dat zal ik je zeggen ;-). Het viel vandaag namelijk niet mee.

Eind vorige week is mijn fiets kapot gegaan. Pats, versnelling deed niets meer en stond en bleef in de eerste versnelling. Ik kan je vertellen, dat gaat niet zo snel meer. Dan maar met de fiets van mijn vrouw naar het werk. Die staat al 1,5 jaar in de schuur niets te doen, komt die ook eens in beweging…

Maar, oh oh… De computer (het is een elektrische fiets) reageert niet.. *Censuur*! Dat betekend zonder ondersteuning fietsen! Ik kan je vertellen: Als je dat niet (meer) gewend bent, is dat zwaar. Zelfs als je, zoals ik, gewoon regelmatig je rondjes loopt… Vandaag dus maar de fiets naar de fietsenmaker gebracht, in de hoop dat dat mee gaat vallen.

Het lopen was er niet minder prettig om; wel zwaarder. We hebben 6km gelopen, in een tijd van 35m18s. Ook nog niet héél slecht. Geen PR’s dit keer, maar goed, volgende keer beter!