Vandaag was het weer zaterdag en dus weer tijd voor de Decathlon Running Academy (en nee, ik heb geen aandelen Decathlon 😉 ). Vandaag zou ik het wel eens even anders gaan doen dacht ik. De vorige keer was me nogal makkelijk afgegaan (vond ik zelf). Tja, ik lig door het trainingsschema van de Fysio nou eenmaal wat voor op dat van de Decathlon.

Mijn oplossing: Zorgen dat je vooraan loopt en sneller rennen dan ik normaal zou doen. Dit is me nog redelijk gelukt ook. De intervallen die nu nog aangehouden zijn zijn voor mij niet de uitdaging, maar door het (hardloop-)tempo wat te verhogen is het toch een goede training geweest denk ik. Nu is iedere keer lopen op zich wel een goede training, maar ik denk dat deze ook daadwerkelijk wat heeft bijgedragen. Mijn spierpijn verteld me op dit moment hetzelfde…

Nu zit er alleen bij ons in de groep ook een meisje van 11 jaar. Een kind dus nog… En laat dat kind nu irritant hard lopen… Heeft me de hele training bij kunnen houden en erger nog, de laatste interval mochten/moesten we een sprintje trekken… Ik werd er dus dik uitgelopen door een 11-jarige 🙁 Ik vrees dat mijn conditie nog niet daar is waar ik hem hebben wil. Genoeg werk nog te verzetten dus.

Mocht je trouwens nog eens op Instagram rondneuzen, meer specifiek bij de hierboven genoemde sportwinkel, en je ziet een paar bekende benen langskomen: Dat zou goed kunnen. Vandaag was er een fotograaf bij… Ze heeft beloofd alleen foto’s van benen te maken en dat iedereen met Kalenji aan ‘de pech had’ op de foto gezet te worden. Wie weet, worden mijn benen ook nog eens beroemd!